Voor het Amerikaanse vrouwenelftal zal de eerste editie van de Concacaf W Gold Cup fungeren als een proeftuin voor nieuwe speelsters en nieuwe ideeën, wat betekent dat er verschillende plekken voor het grijpen liggen in de aanloop naar de Olympische Spelen in juli.
Terwijl een handvol speelsters die deelnamen aan de Women’s World Cup in de selectie zitten, bestaat een aanzienlijk deel van het Gold Cup-rooster uit speelsters die vorig jaar niet in beeld waren. Het betekent dat de weg naar Parijs gevuld zal zijn met experimenten, vooral omdat de USWNT een vernieuwde tactische identiteit onder aankomend hoofdcoach Emma Hayes voor ogen heeft en de kans groot is dat de Olympische ploeg slechts een kleine gelijkenis vertoont met het WK-team.
In aanloop naar de openingswedstrijd van de USWNT op de Gold Cup tegen de Dominicaanse Republiek op dinsdag, is hier een blik op de positionele gevechten die de komende week de verhaallijnen rond de regionale zwaargewichten zullen domineren.
De center back discussie
De discussie over de plekken op het rooster, ongeacht de positie, zal beginnen met twee punten: de spelers die zich opgesloten voelen en de formatie die de coachingstaf uiteindelijk zal gebruiken. Over het tweede punt is nog veel onduidelijk, niet alleen omdat Hayes nog moet beginnen, maar ook omdat ze uiteindelijk een tactische pragmaticus is die nooit vasthoudt aan één bepaalde formatie. Toch is één ding op de centrale backpositie heel duidelijk: één plek is gereserveerd voor Naomi Girma. De vraag is dus: Wie start er naast haar?
Hayes, die Hayes is, heeft de afgelopen jaren gerouleerd tussen het spelen van vier en drie backs. Dat betekent dat er twee plekken vrij kunnen komen, wat goed nieuws is voor de lange lijst van centrale backs waarover de USWNT beschikt. De koploper voor ten minste één van de plekken is Tierna Davidson, die deel uitmaakte van het WK-winnende team van 2019 en zich het afgelopen jaar opnieuw heeft geprofileerd als misschien wel een van de beste speelsters in de poule na haar herstel van een ACL-scheur. De rangorde na haar zal het volgen waard zijn tijdens de Gold Cup, omdat de rest van het veld zich in verschillende fases van hun nationale teamcarrière bevinden.
Het meest frisse gezicht van de groep is NWSL rookie van het jaar Jenna Nighswonger, die in december haar eerste start maakte voor de USWNT als midachter naast Girma en Davidson, maar uitblonk voor NJ/NY Gotham FC als fullback en werd opgesteld als forward. Twee veteranen zijn ook van de partij — Abby Dahlkemper en Becky Sauerbrunn. Het tweetal was de startende centrumverdediger van de USWNT tijdens de WK-finale van 2019, maar voelt zich nu om verschillende redenen een twijfelgeval.
De 30-jarige Dahlkemper kampte bijna twee jaar met blessureleed, maar maakte in december eindelijk haar rentree bij de nationale ploeg. De Gold Cup voelt voor haar dus als een opstapje om een goede vorm op te bouwen en mee te blijven doen. De 38-jarige Sauerbrunn herstelde van een voetblessure die haar vorig jaar uit het WK hield, maar is de afgelopen maanden uit de USWNT-roulatie gelaten — of dat alleen is omdat de coachingstaf de dieptegrafiek aan het aanvullen is of dat het een teken is dat Sauerbrunn uit de roulatie is, is nog maar de vraag. Ze werd aanvankelijk buiten het Gold Cup-rooster gehouden, maar door de blessure van Alana Cook kreeg de veterane de uitnodiging en nu heeft ze de kans om te bewijzen dat ze nog steeds iets te bieden heeft aan een team dat op de jeugd is gericht.
Wil je meer informatie over vrouwenvoetbal? Luister hieronder en kijk maandag en vrijdag naar Attacking Third op Golazo Network voor al je verslag over USWNT, NWSL en WSL vrouwenvoetbal.
Brede spelers: Verdediging, aanval of beide
Hayes mag dan een flexibele tacticus zijn, maar als er één ding is waar ze de voorkeur aan geeft, ongeacht de formatie die ze kiest, dan zijn het invloedrijke breedspelers. Het is een positie op het veld waar de USWNT ongelooflijk diep in zit, waardoor de coachingstaf uit een lange lijst van spelers en formatievoorkeuren kan kiezen.
De favorieten voor deze functies zijn Emily Fox en Crystal Dunn, twee speelsters die de posities van rechtsback en linksback lijken te hebben veroverd. Dunn heeft al lang bewezen dat ze kan bijdragen aan de aanval en Fox lijkt erop gebrand om een soortgelijk profiel op te bouwen nadat ze deze winter bij Arsenal kwam. Casey Krueger heeft in een vriendschappelijke wedstrijd in december laten zien dat ze een talent heeft om naar voren te gaan, terwijl Nighswonger hetzelfde heeft gedaan tijdens haar eerste seizoen bij het titelwinnende Gotham.
Mocht de coachingstaf de voorkeur geven aan speelsters die echte voorwaartsen zijn, dan kregen Lynn Williams en Trinity Rodman onlangs een blik aan de linkerkant tijdens de vriendschappelijke wedstrijden in december. Het is ook de moeite waard om Midge Purce hier te noemen, de regerend MVP van het NWSL Championship die naam heeft gemaakt als aanvaller maar ook veel minuten heeft gemaakt voor het nationale team als linksback.
Aanvallend vermogen is schijnbaar een must, en iets wat iedereen behalve Krueger heeft een bekende patroon van showen, maar de december vriendschappelijke wedstrijden suggereert dat er misschien ruimte op het veld voor een speler geclassificeerd als een verdediger en een vermeld als een forward op het rooster. Twee wedstrijden is echter een vrij kleine steekproef, dus de Gold Cup kan wat duidelijkheid verschaffen over de tactische wensen van de USWNT coachingstaf, wat het plaatje kan verduidelijken nu de Olympische Spelen snel naderen.
Heropbouw middenveld
Als er één onderdeel van het veld voorbestemd is voor een volledige verbouwing, dan is het wel het middenveld. Met de pensionering van Julie Ertz en Sam Mewis moet de USWNT ze eindelijk vervangen, maar het lijkt erop dat er een aantal voor de hand liggende antwoorden zijn op de vragen op het middenveld.
Na een sterk optreden op het verdedigende middenveld tijdens het verlies van de USWNT in de 16e ronde tegen Zweden op het WK en een indrukwekkend seizoen in de NWSL vorig jaar, lijkt Emily Sonnett de eerste gegadigde om het nieuwe anker van het middenveld van de ploeg te worden. Aanvoerder Lindsey Horan voelt zich een zekerheidje, net als Rose Lavelle als ze fit is. Maar waar ze op het veld staan en wie er naast ze staan is een ander verhaal.
Tijdens de vriendschappelijke wedstrijden in december waren er twee plekken voor gevorderden die bedoeld waren als aanvulling op Sophia Smith, die de beste middenaanvaller van dit team lijkt te zijn. Die rollen zijn vergeven aan een mix van middenvelders en aanvallers, waarbij Lavelle en Savannah DeMelo de honneurs waarnamen in de ene wedstrijd en Horan en Jaedyn Shaw die plekken opvulden in de andere. Voeg daar de aanvalslustige Olivia Moultrie en de veelzijdige Korbin Albert aan toe en je hebt weer een competitieve race om tickets naar Parijs en een fascinerende strijd om speeltijd op de Gold Cup.
De link tussen het middenveld en de voorste linie roept ook vragen op over waar nog twee spelers in het plaatje passen — Sam Coffey en Alex Morgan. De diepliggende middenvelder Coffey speelde naast Sonnett in de laatste vriendschappelijke wedstrijd van de USWNT in 2023 en heeft nu de kans om te bewijzen dat ze meer is dan een nuttige reserve, terwijl Morgan in hetzelfde kamp zit als Sauerbrunn als een veteraan met iets te bewijzen. Ze zou nu wel eens de eerste kunnen zijn om als vervangster van Smith te dienen na Mia Fishel haar ACL scheurde op maandag, maar moet een 2023 verbeteren waarin ze slechts negen doelpunten maakte voor club en land.
Het zou kunnen neerkomen op recente vorm voor verschillende speelsters die een ticket naar Parijs willen bemachtigen, en uiteindelijk de strijd van het WK uitwissen door een team samen te stellen dat toeschouwers kan overtuigen dat ze klaar zijn om te slagen.
