A 3-0 overwinning op Trinidad en Tobago op donderdag in de eerste etappe van de kwartfinale van de Concacaf Nations League lijkt een vrij routineus scenario op te leveren in aanloop naar de tweede etappe, maar voor het Amerikaanse nationale mannenteam komt een terugkeer naar de Caribische natie met geschiedenis.
Het is niet alleen maar slechte geschiedenis. Het doelpunt dat het moderne tijdperk van de USMNT inluidde, werd in Port of Spain gescoord door Paul Caligiuri in een 1-0 overwinning die ervoor zorgde dat het team op het WK van 1990 zou staan, waarmee een einde kwam aan een 40-jarige afwezigheid in de competitie. Het is die geschiedenis die U.S. Soccer koos om te omarmen in de aanloop naar de wedstrijd van maandag in dezelfde stad door Caligiuri uit te nodigen om te spreken met de huidige ploeg, die bijna volledig bestaat uit spelers die na dat moment zijn geboren.
“We hadden Paul erbij, die het verleden met het heden verbond. Ik was toen nog maar een paar jaar oud, denk ik, dus ik kan het me niet herinneren, maar je hoort en ziet hoogtepunten van die wedstrijd”, zei verdediger Tim Ream zondag in een persconferentie. “Zonder dat doelpunt, zonder kwalificatie voor het WK van 1990, zitten we hier mogelijk niet meer. Het was leuk om tijdens dit kamp het verleden met het heden te kunnen verbinden en het is iets dat we hebben besproken en aangestipt.”
Caliguiri’s triomf is niet langer het USMNT-moment dat het meest wordt geassocieerd met Trinidad en Tobago. Het land deelt zijn titel als gastheer van een van de beste momenten van het team met de onderscheiding van de locatie van een van hun slechtste momenten — het 2-1 verlies in Couva dat betekende dat de USMNT het WK van 2018 zou mislopen. Die mislukking luidde een nieuw tijdperk in voor het team, inclusief een trainerswissel en een volledige herziening van de selectie, waardoor dat moment bijna verleden tijd lijkt. Ream is het enige lid van de ploeg die zes jaar geleden verloor dat dit keer wel meegaat en zei dat het team de teleurstelling achter zich heeft gelaten.
“Voor iedereen is het persoonlijk wanneer ze verder gaan, wanneer ze het achter zich laten,” zei hij. “Ik denk dat het voor mij de Gold Cup van 2019 was. Ik geloof dat we tegen Trinidad speelden, als ik het me goed herinner, en dat was een beetje het moment voor mij en dan als geheel, als ploeg, zou ik zeker zeggen dat het vorig jaar was toen de jongens zich kwalificeerden voor de World Cup en de fouten uit het verleden op een beter pad brachten.”
Het feit dat het team vrede heeft gesloten met het verleden, stelt hen in staat om zich volledig te richten op het heden, vooral gezien de problemen waar ze momenteel mee te maken hebben. De 3-0 overwinning van donderdag was bij vlagen moeizaam, en de USMNT had 82 minuten nodig om het eerste doelpunt te scoren. Volgens Ream is het belangrijk om ervoor te zorgen dat het team zich maandag niet zo verstikt voelt.
“We waren niet helemaal tevreden met de prestatie”, zei de verdediger. “Natuurlijk is het leuk om drie doelpunten te maken en te winnen, maar vooral in de eerste helft hadden we niet het gevoel dat we genoeg deden in de laatste derde helft. Natuurlijk moet je ze krediet geven voor de manier waarop ze verdedigden en achter de bal bleven en dingen compact en moeilijk voor ons maakten, maar het is een van die waar we wat aanpassingen hebben gedaan in de rust.”
Het verbeteren van de prestatie van donderdag komt echter met een extra complicatie. Middenvelder Weston McKennie verliet de selectie op zaterdag met een knieblessure na een gevecht in de aanloop naar de wedstrijd.
“De hele week ontdekten we het”, zei hoofdtrainer Gregg Berhalter. “Er waren een paar trainingen waar hij rondstrompelde en het kostte hem echt veel moeite om zelfs maar in deze wedstrijd te spelen. Ik moest een privégesprek met hem hebben om te zien of hij beschikbaar was en gelukkig kon hij deze wedstrijd spelen, maar soms ga je tot het uiterste en dan kan er iets ergs gebeuren. In dit geval, waar hij de hele week behandeld werd, zagen we dat hij gehinderd werd in de training en nadat we met hem gesproken hadden, ging het over herstel en dit in orde maken en proberen het in de kiem te smoren zodat het niet maanden en maanden blijft hangen.”
McKennie’s terugtrekking is de laatste in een groeiende blessurecrisis voor de USMNT. De ploeg is zonder vleugelspelers Christian Pulisic en Tim Weah door kleine hamstringproblemen, terwijl middenvelder Johnny Cardoso zich terugtrok voordat het kamp begon met een enkelblessure. Berhalter benadrukte dat hij niet te veel tactische wijzigingen zal doorvoeren voor maandag en zei “het is niet de tijd om te experimenteren”.
“Het enige wat we echt hebben gedaan is één van de vleugelspelers laten invallen, één van de vleugelspelers speelde hoog,” zei hij over de opstelling van donderdag, met Malik Tillman en Kevin Paredes in die rollen. “Het is een hele simpele aanpassing in onze opbouw. We hebben al eerder een dubbele spil gespeeld, dus het was niet zo’n groot verschil.
“Voor ons is het kijken naar ons personeel. Wie hebben we die het beste past bij de behoeften van het spel en wat we zoeken in deze wedstrijd? En we baseren het op het profiel, wie we hebben en wie we daarna hebben, want we weten dat we in deze wedstrijd een aantal wissels moeten doorvoeren en zoals je in de vorige wedstrijd hebt gezien, hebben de wissels een grote impact en dat willen we ook in deze wedstrijd doortrekken.”
Ondanks het scenario neemt Berhalter toch positieve punten mee van donderdag, waardoor de USMNT de wedstrijd van maandag ingaat met een gezonde voorsprong die hen in een sterke positie brengt om de halve finales van de Nations League te bereiken en zich te kwalificeren voor de Copa America van volgende zomer. De vooruitgang die het team in de wedstrijd boekte, gaf hem echter het optimisme dat hun focus stevig in het heden blijft.
“Je hebt de neiging om, hoe langer de score 0-0 blijft, te gaan pushen, gefrustreerd te raken, openlijk gefrustreerd te raken en dat leidt alleen maar tot onterechte negativiteit en daar waren we niet bij en daar ben ik echt trots op,” zei Berhalter. “Vanaf minuut één in de tweede helft drongen we aan voor de goal, een aantal grote kansen, we scoorden niet en toen hadden we eindelijk laat een doorbraak en toen we de doorbraak hadden, wat zie je dan? Je ziet jongens het net ingaan, de bal oprapen, opnieuw beginnen en ik denk dat dat het kenmerk is van een mentaal sterk team, niet tevreden zijn met 1-0, door wilden gaan en meer goals maken.”
