Nadat Rasmus Hojlund zijn vorm had gevonden door in zes opeenvolgende wedstrijden te scoren voor Manchester United, leek het erop dat de doorbraak van Rasmus Hojlund een feit was en daarmee hadden de Red Devils de vorm gevonden om binnen vijf punten van een Champions League-plek te komen. Dat is nu verleden tijd, want Hojlund zal nu United’s wedstrijd tegen Fulham missen met een spierblessure die hem twee tot drie weken aan de kant kan houden, waardoor Erik ten Hag voor een lastig parket komt te staan.
Ondanks dat hij in de Champions League liet zien wat hij kon met vijf doelpunten in slechts zes wedstrijden, had Hojlund 14 optredens in de Premier League nodig om voor het eerst in de competitie een doelpunt te maken voor United. United had een aanspeelpunt als aanvallers op zoek gingen naar de loopacties van de 21-jarige aanvaller, terwijl Hojlund over de kracht en balans beschikte om de bal naar beneden te brengen en ervoor te zorgen dat er iets goeds mee gebeurde. Sinds zijn eerste doelpunt op 26 december heeft geen enkele speler meer doelpunten gemaakt dan Hojlunds zeven en ook de onderliggende cijfers zijn in het voordeel van Hojlund.
Strafschoppen niet meegerekend, hebben alleen Darwin Nunez (1.03) en Erling Haaland (0.96) meer verwachte doelpunten (xG) per 90 minuten geproduceerd dan Hojlund’s 0.69. Hoewel de afrondingsproblemen van Nunez goed gedocumenteerd zijn, heeft hij zijn draai gevonden bij Liverpool terwijl Mohamed Salah tijd heeft gemist door blessures en Afrika Cup of Nations plicht. Het valt nog te bezien of dat zo zal blijven als hij Salah vervangt, maar het is duidelijk dat Nunez zijn afwerkcapaciteiten heeft, ze zijn alleen situationeel. Bovendien laten drie aanvallers onder de 24 jaar, die samen de top drie van xG-producenten in de Premier League vormen, zien dat de competitie in goede handen is voor de toekomst.
Om terug te komen op Hojlund, de tekenen zijn er dat deze goede afwerking echt is. Dat maakt het nog belangrijker dat hij niet alleen de tijd neemt om terug te komen van zijn blessure, omdat een revalidatie schadelijker kan zijn dan het missen van de Champions League, maar ook dat United moet blijven doen wat ze doen en hem de bal geven.
Marcus Rashford, Bruno Fernandes en Alejandro Garnacho kijken allemaal naar Hojlund als ze de bal krijgen en wachten tot hij in een optimale positie staat. Daarom is hij, in tegenstelling tot andere aanvallers in de competitie, geen volumeschutter. In het nieuwe jaar maakt Hojlund gemiddeld slechts 2,05 schoten per 90 minuten, maar hij legt maar liefst 80% van zijn schoten op doel. Zijn xG en zijn schietnauwkeurigheid vertellen allemaal hetzelfde verhaal: Hojlund komt in goede posities en schiet de beste schoten.
Kijkend naar de positionering van Hojlunds schoten suggereert dat hij meer kan blijven doen met minder. Als 1.80m lange aanvaller heeft hij geen problemen om de bal naar beneden te brengen in het strafschopgebied en hij neemt al zijn schoten in het nieuwe jaar van binnen de gevarenzone. Als hij dat blijft doen en als United hem in het midden blijft vinden, zal hij een aantal doelpunten maken.
Gezien dit alles voorspelt de afwezigheid van Hojlund niet veel goeds voor Ten Hag en United’s kansen om op de korte termijn te blijven winnen. Zijn meest waarschijnlijke vervanger, Rashford, is effectiever op de vleugel dan door het midden. Op dit moment is de jacht op de Champions League ook meer een droom dan een verwachting voor deze ploeg. De Deense spits ziet eruit als iemand waar United de ploeg omheen kan bouwen en als een nieuw tijdperk begint onder nieuw eigendomis de komende drie jaar op het juiste spoor blijven belangrijker dan kortetermijnsucces op Old Trafford.
