We wachten allemaal om Hancock een kangoeroe penis te zien eten – maar de mislukte minister van Volksgezondheid is nog niet eens komen opdagen, waardoor we met een stel mensen zitten waar we nauwelijks van gehoord hebben.
Zoals voormalig DJ Chris Moyles zei na zijn parachutesprong in de jungle: “Ik eet nog liever de anus van een schaap dan dat ik ooit nog zoiets doe.” U bent nog nooit zo herkenbaar geweest, Mr Moyles. Ik voel precies hetzelfde na het bekijken van bijna twee uur van de eerste aflevering van de 21e serie van I’m a Celebrity … Get Me Out of Here. Terwijl de leden van Cop27 zich in Egypte verzamelden, viel de Not Much Cop 10 Australië binnen. “Je kent me misschien van Hollyoaks,” zei een pretendent om koning van de jungle te worden. “Waarschijnlijker,” zei ik tegen de televisie, “niet.”
Er was een groot probleem met de eerste aflevering: onvoldoende leedvermaak. Het interesseert me absoluut niet om drie mensen waar ik nog nooit van gehoord heb – nieuwslezeres Charlene White, Euros-winnend voetballer Jill Scott en komiek Babatunde Aleshe – over de rand van een hoge toren in Australië te zien bungelen om muntjes te winnen voor een maaltijd in hun kamp. Wil je me echt pijn doen, zong Boy George, misschien wel de beroemdste deelnemer aan de show van dit jaar, jaren geleden. Absoluut niet, Mr George. Er is maar één persoon die ik wil zien lijden. Ik wil zien dat de schandelijke regels-flouter en mislukte minister van Volksgezondheid Matt Hancock een kangoeroe-penis krijgt toegediend omdat hij zo brutaal is om te suggereren dat hij uit de Westminster bubbel stapt en naar de jungle gaat om in contact te komen met echte mensen.
Voormalig deelnemer Lembit Öpik, zelf een voormalig politicus, vertelde de Guardian dat I’m a Celebrity wel eens Hancock zou kunnen maken. Het zou hem zelfs sympathiek kunnen maken, zodra de kijkers de echte Matt achter de media-aandacht te zien krijgen. Ik weet wat je denkt. Lembit wie?
“We kijken ernaar uit om de welkome Matt uit te rollen,” grapte Ant of Dec. Ik weet niet zeker welke. Ze fungeerden effectief als Geordie Vladimir en Estragon, terwijl de rest van ons naar een WK-winnende rugbyspeler uit 2003 en de kleinzoon van wijlen de koningin een kampvuur aanstaken. In real time. Wat net zo verbijsterend is als het klinkt.
Voordat de man die ds Spooner Hat Mancock zou noemen in het kamp aankomt, mogelijk met een heteluchtballon die volledig is opgeblazen met zijn eigen aanspraak, zelfrespect en zelfbedrog, hebben we tijd om na te denken over wat hem te wachten staat in zijn contra-intuïtieve poging om zich te nestelen in de boezem van het Britse publiek, of diegenen onder hen die de app hebben gedownload of 50 p per minuut willen ophoesten om hun voorkeuren kenbaar te maken. Het eerste geld gaat waarschijnlijk naar leeuwin Jill Scott MBE, die mij irritant lief, dapper en competent lijkt en, erger nog, zonder zelfvoldaanheid.
