De Noorse aanvaller Erling Haaland (C) van Manchester City duelleert met de Braziliaanse middenvelder Fred (R) en de Franse verdediger Raphael Varane (L) van Manchester United tijdens de Engelse FA Cup-finale voetbalwedstrijd tussen Manchester City en Manchester United in het Wembley-stadion in Londen op 3 juni 2023. AFP
Met zijn enorme koopkracht is het nauwelijks een verrassing dat Manchester City de finale van de Champions League heeft gehaald.
Hetzelfde kan niet gezegd worden van Inter Milan, City’s tegenstander zaterdag in Istanbul.
Hoewel Inter een van de meest legendarische teams in het Europese voetbal is, komt het de wedstrijd binnen als een outsider, nadat het enigszins verrassend de finale heeft bereikt. Inter is tenslotte het op twee na beste team van Italië, een competitie die zijn glans al lang verloren heeft nadat het in de jaren ’90 werd beschouwd als de ultieme bestemming voor de beste spelers ter wereld.
Inter eindigde het seizoen 18 punten achter kampioen Napoli, het team waarvan velen verwachtten dat het ver zou komen voordat het verloor van AC Milan in de kwartfinale.
Inter versloeg de rivaal uit de stad in de halve finale en ging voor het eerst in 13 jaar door naar de finale van de elitecompetitie van het Europese clubvoetbal.
Om die prestatie in de juiste context te plaatsen: het was de eerste keer dat Inter zelfs maar in de kwartfinale stond sinds 2011, toen het de titelverdediger was. Maar het is ook een club die de afgelopen jaren succes heeft gehad na het winnen van de Italiaanse competitie in 2021, back-to-back Italiaanse bekers in 2022 en 2023, en de Italiaanse Super Cup dit seizoen.
“Manchester City heeft twee trofeeën gewonnen (dit seizoen), maar Inter ook. Ze krijgen te maken met een tegenstander die het net zo verdient om in Istanbul te zijn als zij”, zei Inter-coach Simone Inzaghi.
De macht in het Europese voetbal is aanzienlijk verschoven sinds Inter de trofee voor het laatst won in 2010.
Toen wachtte City nog op zijn eerste grote prijs sinds 1976. Maar gesteund door de regerende familie van Abu Dhabi heeft het sindsdien nog 16 trofeeën gewonnen, waaronder zeven Premier League-titels.
Dit jaar wil City het tweede Engelse team worden dat de drie grootste trofeeën in één seizoen wint – de Premier League, Champions League en FA Cup.
Alleen Inter kan voorkomen dat City de treble van Manchester United uit 1999 evenaart.
Als je de twee teams op papier bekijkt, zien sommigen het misschien als een mismatch.
Terwijl City supersterren heeft als Erling Haaland, Jack Grealish en Kevin De Bruyne, heeft Inter een mengelmoes van spelers die hun carrière bij de club hebben kunnen rebooten of verlengen.
Edin Dzeko, bijvoorbeeld, is 37 jaar oud en verliet City acht jaar geleden, nadat hij deel had uitgemaakt van het eerste titelwinnende team onder Abu Dhabi-eigenaarschap in 2012. Henrikh Mkhitaryan is 34 en stelde teleur bij Manchester United en Arsenal. Matteo Darmian, 33, heeft ook geen grote indruk gemaakt bij United.
Romelu Lukaku werd algemeen beschouwd als een mislukkeling na transfers met veel geld voor United en Chelsea, maar is een van de spelers van Inter met een echte sterallure. Hetzelfde geldt voor Lautaro Martinez, die in december met Argentinië de Wereldbeker won toen hij de winnende penalty scoorde in de laatste schietwedstrijd tegen Frankrijk.
Maar terwijl Inter ooit de aantrekkingskracht had om spelers als Ronaldo, Christian Vieri en Luis Figo te lokken, kan het niet opboksen tegen de koopkracht van City, dat met de rijkdom van zijn eigenaars misschien wel de sterkste ploeg in het clubvoetbal heeft samengesteld.
Inter heeft geleden onder het feit dat het Italiaanse voetbal overschaduwd werd door de Premier League, die wereldwijd enorm populair is en profiteert van enorme inkomsten uit uitzendingen.
Inter is eigendom van retailgigant Suning en rapporteerde een verlies van 285 miljoen dollar voor het boekjaar 2020-21, het hoogste ooit voor een Italiaanse topclub. Dat werd grotendeels geweten aan de impact van COVID-19 en het feit dat de club in lege stadions moest spelen.
In mei 2021 sloot het ook een financieringsovereenkomst met het Amerikaanse investeringsfonds Oaktree Capital, dat naar verluidt een geldinjectie van 336 miljoen dollar inhield.
Winnen of verliezen, Inter’s run naar de finale zou lucratief moeten zijn.
De winnaar van vorig jaar, Real Madrid, ontving 146,4 miljoen dollar aan prijzengeld, terwijl runner-up Liverpool 131,4 miljoen dollar verdiende uit het UEFA Champions League prijzenfonds van 2,2 miljard dollar.
Maar de fans van Inter zullen dromen van een vierde Europa Cup.
Inter was het laatste Italiaanse team dat de beker won, toen Jose Mourinho het naar een trofeeëndriedubbel loodste, samen met de competitietitel en de Italiaanse beker.
Inzaghi is nu de coach, ook al leek zijn positie in april nog bedreigd.
Na een onwaarschijnlijke route naar de finale wil hij de grootste schok van allemaal teweegbrengen tegen een City-team dat niet te stoppen lijkt.
(Volg Ahram Online Sports op Twitter voor meer sportnieuws en updates op @AO_Sports en op Facebook op AhramOnlineSports.)
