Afgelopen vrijdag ontmoetten Donald Trump en Vladimir Poetin elkaar voor een top in Alaska, die stijlvol was en meer in de praal en diplomatieke vooruitgang was laag in de oorlog in Rusland-Oekraïne.
Op maandag haastten zes Europese leiders zich naar Washington DC om Trump te ontmoeten en de gevolgen van die Poetin -bijeenkomst te evalueren. De rally in het Witte Huis was een historische Tihassic, maar het was ook zwaar in spraak en duidelijke vooruitgang.
Met de show enigszins uit de twee toppen, is de druk op de president intensivering die een belangrijke promotie tot het einde van de buitenlandse oorlog beloofde. Er waren echter twee mogelijke belangrijke ontwikkeling.
Bij het Witte Huis van maandag verscheen Trump open om de Amerikaanse veiligheid voor Oekraïne te garanderen toen een overeenkomst werd getroffen. Het wordt gezien als een noodzakelijk element om Oekraïners en hun Europese bondgenoten te bereiken om een duurzame vrede te bereiken.
Op dinsdagochtend zei Trump een beetje heg dat de Amerikaanse belofte “luchtsteun” zou kunnen hebben met “luchtsteun” dan Amerikaanse troepen in de Verenigde Staten en Europa zou op de meeste lasten moeten worden gehouden.
Hij zei ook dat “geregeld” voor de bilaterale top tussen Poetin en Jensky – hoewel de locatie en details erg in de lucht blijven – waarna hij drie wegen vergaderingen met twee rechtstreeks zal bijwonen.
Europese leiders willen ook een staakt -het -vuren vóór een bilaterale bijeenkomst, het is waarschijnlijk niet wat Trump heeft gezegd.
Desalniettemin zijn alle stappen naar de directe discussie op leidersniveau tussen Zelnsky en Poetin een prestatie.
De ontmoeting van gisteren tussen Trump en Jelensky en de Greater Assembly of Europese leiders werd op een vriendelijke, coöperatieve manier uitgevoerd die Trump was met zijn Europese tegenhangers vanwege een prachtige tournee van het Witte Huis in Jelnsky in februari en de soms controversiële relatie van Trump.
Trump leek zowel Alaska als het Witte Huis te genieten als een barmhartige gastheer, en in zijn opmerkingen suggereerde hij dat hij de Oekraïne -oorlog zag als de sleutel tot zijn erfeniscement.
In een televisie -interview op dinsdag zei hij: “Als ik naar de hemel kan, zal dit een van de redenen zijn.”
Omdat het echter zo smal wordt als de hemel smal is, en er zijn nog steeds talloze obstakels om de oorlog in Oekraïne te beëindigen, is het nog niet duidelijk dat Poetin de oorlog wil beëindigen terwijl hij op het slagveld maalt.
De Russische leider kan het gevoel hebben dat zijn positie in de loop van de tijd sterker is geworden en de beste strategie is om de discussie te vertragen en nieuwe Amerikaanse sancties te vermijden die verdere schade aan zijn economie kunnen veroorzaken.
Trump heeft de beperkingen gehouden die waarschijnlijk twee weken geleden in een onbepaalde hold verschenen en hij geloofde wettelijk dat Poetin een overeenkomst zou willen sluiten.
Trump zei zoveel tegen de Franse president Emmanuel Macron in een persoonlijke opmerking die werd genomen door een live microfoon.
“Ik denk dat hij een deal voor me wil sluiten, wat begrijp je?” Trump Dr. “klinkt zo gek als het is.”
Het lijkt misschien gek dat Poetin bijna vier jaar Oekraïne is blijven aanvallen. Het klinkt misschien dwaas. De Amerikaanse president Poetin gelooft echter genoeg in de veronderstelde goede motieven van Poetin.
Zelfs als Poetin wordt bewezen als een partner van een betrouwbare discussie – als een grote is – kan Trump zelf een deskundige bondgenoot zijn. Hoewel vergaderingen in het Witte Huis soepel zijn, heeft hij een haarspeldwending in het Amerikaanse buitenlands beleid gecreëerd en kan hij het opnieuw. Alleen in de afgelopen acht maanden zijn zijn opvattingen over Zensky voorzichtig van intens kritisch als nuttig geweest.
Afhankelijk van de Amerikaanse zekerheid is een vrede die moet worden gebouwd, niet de basis van de stichting. Europese leiders af en toe ontembare inspanningen om Trump op maandag te waarderen, geven hun zorgen over het overtuigende karakter aan.
“Ik denk dat we in de afgelopen twee weken meer vooruitgang hebben geboekt om deze oorlog te beëindigen”, zei de Finse president Alexander Stab.
Sandwich Poetin is gemaakt om het vermogen van Trump om naar Washington DC te reizen te beperken, een haast naar Europeanen.
Er is nog een stem die rekening houdt met Trump’s besluitvormingsproces en de belangrijkste spelers -de politieke basis die zijn “Amerika eerste”, niet -verbluffende speech hartverscheurend maakt.
Voorstanders van enige veiligheid, elke belofte van militaire middelen of nieuwe buitenlandse verplichtingen kunnen worden beschouwd als het bereiken van het Trump Peace Agreement.
Ze waren ongemakkelijk tijdens de Amerikaanse staking op Iran in juni en het was maar één nacht. Meer permanente Amerikaanse verplichtingen jegens Oekraïne op een moment dat een groot deel van de natie zal kiezen om zich op de binnenkant te concentreren, kan Trump in een solide positie houden – een die hij kan kiezen om perfect te vermijden.
Wat de vooruitgang ook is, er is nog steeds een fundamentele realiteit die de Amerikaanse betrokkenheid bij het proces van vrede in de komende dagen aanneemt. Trump kan proberen door de wereld – en geschiedenis – te zien als de Schepper van de vrede. Maar in vergelijking met Europa, Rusland of Oekraïne, loopt hij tijdens deze discussie het laagste risico.
Uiteindelijk kan Trump gewoon de tafel verlaten. Het vermogen om weg te gaan is ook een soort kracht.
Noord -Amerikaanse correspondent Antony Jurar volgt Trump’s tweede termijn met de wekelijkse twist en twist Amerikaanse politiek onpeil Nieuwsbrief uk lezers kunnen Meld u hier aanDe degenen die buiten het VK zijn, kunnen Meld u hier aanDe
