Srinagar, door India geregisseerde Kashmir- Op vrijdag juni in Old City, Srinagar, staat de Jamia -moskee zoals het altijd ornamenten en legt het op. De houten pilaren van de veertiende eeuw waren getuige van vele eeuwen van Khutba en strijd.
Binnenin zitten ongeveer 4.000 aanbidders stil.
Toen Mirwaiz Umar Farooq, de spirituele leider van de moslims van Kasjmir, kwam spreken, deed hij dat met genade maar was voorzichtig. Getrokken op zijn traditionele met goud bedekte witte Thobay en bekroond met een bruine Kargoli-hoed, voorzag hij een Khutba met een rustig gebed.
Hij zei: “Als we het nieuwe islamitische jaar betreden”, begroet ik de hele moslimma. Moge Allah onze leiders toestaan de vrede, eenheid en kracht te beschermen, om de onderdrukten te beschermen en onze leiders te begeleiden voor kennis en goedheid tijdens deze tests. “
Zijn melodie was pas een paar jaar geleden onbekend, toen hij nu bekend stond als de belangrijkste moslimleider van de 52-jarige Mirwiz-Kashmir-hij was een brandende spreker, een bliksemschicht met het icoon, zijn spraak, religieuze berichten en een sterke cocktail van de politiek.
Bijna drie decennia lang was de opperste moslimleider van Kashmir ook een van de meest invloedrijke stemmen in de regio die door een vreedzaam gesprek voor onafhankelijkheid uit India, in een tijd dat de vallei een flits van geweld was. Een gewapende separatistische strijd in de jaren zestig veroorzaakte een enorme Indiase bescherming in Kashmir en sindsdien zijn meer dan 5 mensen gedood volgens de Indiase regering.
De toespraken van Farooq riepen vaak op tot het recht van Kashmir op onafhankelijkheid. Zeven jaar geleden, op 2 juni 2018, schudt de moskee bijvoorbeeld met meer dan 30.000 aanbidders. Farooq, visueel gehandicapt, klom de Mimber.
“Deze Mimber zal nooit stil zijn,” kondigde hij aan. “De waarheid van de Jamia Mimba zal de waarheid blijven spreken en voor gerechtigheid zijn … onze natie Kasjmir, alleen we zullen het lot beslissen.”
De menigte barstte uit. “Azadi (vrijheid)!” Bliksem in de moskee.
Na Kashmir heeft echter in 2019 de regering van premier Narendra Modi de semi-autonome positie van Kasjmir eenzijdig geannuleerd, gegarandeerd onder de Indiase grondwet, waarna een beveiligingsklem en administratieve beperkingen werden gemaakt. Duizenden mensen, waaronder Farooq, werden gearresteerd, die werden gearresteerd. Het zal vier jaar duren voordat ze in 2023 worden vrijgelaten.
Op vrijdag lijkt het erop dat Farooq is veranderd. Gaan is het duidelijke ornament dat hem ooit definieerde. Er is geen invloedrijk politiek signaal in zijn Khutba, alleen de verzen van de Schriften, die worden opgeroepen tot geduld en de benadering van vrede.
Luister naar de menigte. Respectabel, maar in tegenstelling tot de voorgaande jaren, continu.
Buiten, in Kashmir, is er een vraag gehouden. Te veel mensen noemen het luid, maar de gesprekken zijn echt: past de Chief-Priest zich aan de veranderende Kasjmir aan, of vervaagt hij in onomkeerder?
Wie is de spiegel?
In de complexe politieke en spirituele natuurlijke scènes van Kashmir hebben sommige persoonlijkheden zowel respect als geduld gemaakt, zoals Mirwiz Umar Farooq. Na de pre-mirwiz-doden van zijn schoonvader in de 5e werd beweerd dat de rebellen van door Pakistan gesteunde gewapende groepen, niet alleen de Mimbar, werden verkregen in een opvolger van achtereenvolgens.
Zijn officiële rol als spiegel van Kashmir was de wortel van religieuze wetenschap. In Kashmir is de Mimber echter zelden theoloog.
Farooq werd snel naar voren gekomen als een duidelijke stem-de geleerde, geleerde en opzettelijk. In tegenstelling tot veel tijdgenoten aangetrokken tot de groeiende gewapende opstand van het decennium, koos Farooq het pad van niet -geweld en discussie. Terwijl de vallei achterblijft in het militaire conflict, werd hij de leidende figuur op de Hurriyat Conference (APHC), alle partijen voor een vreedzaam, discussie -voorstel voor de discussie over Kashmir.
Kashmir is volledig opgeëist door India en Pakistan, hoewel beide controle hebben. In de door India gerulde Kashmir, in de tussentijd, sinds 1947, is de regio samengekomen nadat de verdeling van India de onafhankelijkheid heeft verrijkt.
Farooq zelf gepositioneerd als een gematigde, lopende titrope tussen straatsensatie en diplomatieke mogelijkheden. “Mirwiz Umar heeft zichzelf altijd geïdentificeerd als een gematigde politicus, in de oprichting van het gesprek en was flexibel in zijn politieke positie,” zegt schrijver-journalist en politieke analist Gauhar Zahani. “De belangrijkste priesters hebben aangetoond met alle belanghebbenden te praten, inclusief allianties van het maatschappelijk middenveld binnen en buiten de staat Pakistan en India, en binnen de staat Kasjmir.”
In een tijd waarin de meeste separatistische leiders de discussie met de Indiase staat als een verraad verwierpen, was de plaats van Farooq verbroken. Op 28 -jarige leeftijd leidde hij een Hurriyat -delegatie om de Delhi -premier Atal Bihari Vajpayee te ontmoeten en belde “een stap voorwaarts om de deur te openen om het te begrijpen.” “Later besprak hij verschillende punten met premier Manmohan Singh, de opvolger van Vajpayee, de terugtrekking van het leger, de demilitarisering van de civiele regio’s en de autonomie van Kasjmir.
“We zijn niet tegen India,” zei hij na zo’n vergadering. “We zijn voor de Kashmiris. Dit is de enige manier van lange tragedie in dit decennium.
Zelani legde uit dat de methode uniek was, maar het kwam met zijn eigen politieke risico: verschillende delen van het ideologische spectrum van Kashmir zagen Farooq met “lof, voorzichtigheid en twijfel”, zei hij.
Overticles aan de regering van India-op die tijd, brachten de dappere-Haldliners de steun van Farooq onder de separatisten door, maar bleven ook een zeldzame persoonlijkheid die geïnteresseerd was in het bespreken van de behoeften van zelfonderzoek. Veel van zijn politieke gokken werden gezien als een poging om de strijd van Kasjmir te humaniseren en om een vreedzame oplossing aan te dringen door de morele autoriteit van de Mimber te handhaven.
De rol van Mirwiz was de focus van het spel van Play-Such een waardigheid waar geen andere vrijheidsstrijder in Kashmir trots op kon zijn. En die invloed was gericht op de Jamia -moskee in Srinagar.
Vóór 2019, toen Kashmir nog steeds een speciale status heeft, werden evenementen in rekening gebracht in de moskee op vrijdag. Khutba van Farooq werd verplaatst naar de verplichte groep die betrokken was bij islamitisch inzicht en politieke ambities.
Na augustus 2019, toen India de speciale status van Kashmir verwierp en Mirwiz met duizenden werd gearresteerd, werd de 600 -jarige moskee soms gesloten in de bevel van de bescherming. De Khutba werd vervangen door stille.
Keer terug in 2023
Op de ochtend van een grijze september in Srinagar in 2021 hing de wind de lucht zwaar van angsten en onderworpen hoop in de Jamia -moskee, omdat Mirwiz Umar Farooq nu weer zacht was – zachtaardig. Zijn schouders, eenmaal bevestigd, leken een beetje gebogen te zijn. Zijn zicht, voorheen scherp en zoekt, is nu chronisch, zacht, inherenter. Het vuur was verdwenen.
Strakke beveiliging beheerde elke baan; De aanbidders stonden opgesteld in de lange rij, velen huilden zwijgend naarmate de Mirwiz verder ging.
Hij pauzeerde vaak: “Dit is geduldig”, zei hij vaak een pauze. Om over de Kashmiris over hun toekomst te beslissen, drong hij er ooit bij de Kashmiris op aan om een toespraak te houden om “Indiaas beroep” te voorkomen.
In plaats daarvan was er een zachte aantrekkingskracht – voor een gesprek, niet in de natie, maar met de Kashmiris.
Eens maakte hij een bliksemschicht: “Niemand kan ons zwijgen.” Na zijn terugkeer naar de moskee in september 2021 zei hij: “Misschien is niemand klaar om naar ons te luisteren.”
Hij sprak twee jaar en hij sprak met de jongste beschadigde Joyan en Urwa rouwde om de oorlog, met spanningen tussen India en Pakistan, na de wraak op de Pahalgam -aanval. Twee kinderen werden gedood in Pakistaanse schietpartijen. Mirwiz zei dat hun “glimlachende beeld ons zou jagen”.
“Kashmir is een bloedende wond,” zei hij. “Een flashpoint dat op elk moment kan exploderen.” Zijn publiek, dat ooit in de mantra barstte, hoorde stil.
In januari reisde Farooq naar New Delhi om een parlementaire panelvergadering bij te wonen over wijzigingen in een wet die een wet wijzigt die WAQF in India en India-gerulde Kashmir beheert. Het was zijn eerste formele drukte met de Indiase staat sinds 2019, vernieuwend tussen Mirwiz en Delhi – nog niet zeker – gedacht.
Afzonderlijke vergaderingen met het parlementslid van de Nationale Conferentie, een reguliere Kashmiri -partij die de Indiase grondwet eden en de staatswetgeving van vorig jaar won, verder chatten dat Mirviz waarschijnlijk een politiek overeenkomst met New Delhi onderzoekt.
Al Jazeera bereikte Mirwez voor een interview, maar kreeg geen reactie.
Analisten hebben gesuggereerd dat de recente publieke drukte van Farooq – inclusief de aanwezigheid van de interreligieuze en nationale evenementen van Delhi – een voorzichtig herstel weerspiegelt in plaats van een duidelijke ideologische verandering. Mirwiz lijkt te navigeren door een serieus veranderend politiek territorium, waar symboliek en strategisch netwerken – vooral Indiase moslims, hun eigen obstakels onder de heerschappij van de hindoe -Majorivian Janata -partij, vooral kunnen zijn – kan nog steeds de enige vorm van relevantie zijn.
“Dit is niet zozeer een verandering in ideologie omdat het een reactie is op de krimp”, zei senior journalist en politieke analist Anuradha Vasin. “Hij was altijd een symbolische persoonlijkheid, die religieuze en politieke mensen uitbreidde. In deze beschuldiging heeft het politieke weer niet alleen separatisten achtergelaten, maar zelfs de reguliere politieke actoren om te geven.
“Wat we nu zien, is om te overleven op die smalle plek. Hij is het grootste deel van de afgelopen zes jaar in het huis geweest en Hurriyat is volledig verdwenen – dus hij is geïsoleerd.”
Niettemin delen vragen over Mirwiz en zijn voorzichtige Khutba de jonge Kashmiris.
Stilte of truc?
Van de jonge Kashmiris tot de campus van de universiteit tot het Srinagar Cafe in de voorsteden, het gesprek uitte zijn kalme teleurstelling met Mirwiz. “Hij is nu een prediker dan een leider,” zei Akib Nazir, een journalist, over een man die ooit in Kashmir’s meest prominente politieke stem is gezien.
Zijn terughoudendheid wordt ooit gezien als een macht, uitgelegd als een rustige kapitalisatie – door deze set Kasjmiris.
Voor anderen is de spiegel echter nog steeds symbolische betekenis. Ze verklaren zijn meer ingetogen khutbas als een teken van volwassenheid en realisme – bewuste pogingen om de rol van de moskee te handhaven als een belangrijke plaats voor spirituele continuïteit en gemeenschappelijke vergadering.
In een context waarin het openbare leven nauw wordt waargenomen en de uitdrukking van meningsverschil vaak wordt geverifieerd, geloven sommigen dat deze methode helpt bij het handhaven van een plaats voor religieus leven door geen irrationele aandacht of risico op verdere beperkingen te trekken.
Asif, een inwoner van Srinagar, zei: “Hij heeft onze laatste morele stem ontvangen”, heeft al meer dan 10 jaar over Mirwiz gehoord.
“Zijn terughoudendheid is geen zwakte – het is overleven.”
